Ter reparatie van de WWZ ligt er daarom nu het wetsvoorstel WAB. De WAB beoogt wijzigingen op het terrein van het ontslagrecht, flexibele arbeid en de WW. In dit eerste deel worden de voorgestelde maatregelen wat betreft het ontslagrecht behandeld. Het gaat om:
- de introductie van de cumulatiegrond (de ‘i-grond’).
- wijzigingen m.b.t. de transitievergoeding.
- Ad a. Introductie cumulatiegrond (de ‘i-grond’)
Deze grond biedt de rechter de mogelijkheid om bij meerdere ‘niet-voldragen’ ontslaggronden toch tot ontslag over te gaan. Er zal dan sprake moeten zijn van een combinatie van omstandigheden uit twee of meer ontslaggronden (de redelijke gronden voor ontslag c tot en met h uit artikel 7:669 lid 3 BW) die zodanig is dat in redelijkheid niet van de werkgever kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.
Naast de wettelijke transitievergoeding en eventuele billijke vergoeding kan de rechter dan wel ter compensatie een extra vergoeding toekennen aan de werknemer (zijnde maximaal de helft van de transitievergoeding waar de werknemer recht op heeft).
Ad b. Wijzigingen m.b.t. de transitievergoeding
De belangrijkste wijzigingen m.b.t. de transitievergoeding zijn dat er met het wetsvoorstel een recht op transitievergoeding ontstaat vanaf het begin van de arbeidsovereenkomst (en niet – zoals nu het geval is – pas na 2 jaar). Daar staat wel tegenover dat de transitievergoeding voor elk jaar dienstverband 1/3 van het maandsalaris zal bedragen (dus ook voor dienstjaren van langer dan 10 jaar) en voor overige delen van dienstverband naar rato (dus niet meer afronden op halve jaren).
De beoogde datum van inwerkingtreding van de cumulatiegrond bij ontslag en de maatregelen m.b.t. de opbouw van de transitievergoeding is 1 januari 2020.
Heb je vragen over het wetsvoorstel “Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB)” of arbeidsrecht in het algemeen, neem dan contact met ons op. Wij helpen je graag.
